(τὰς φρένας τινός

(χώραν Her.; γῆν Arph.)

(τὰς φρένας τινός Eur.)

ἀ. δάκρυ ἔς τινα Eur. — проливать слезы о ком-л.

(τἄρρητα Eur.; τὰς πράξεις Plut.)

(τέν Χαρυβδιν Hom., Plut.)

(τινα Hom., Arph., Xen., Plut.)

(τινι Hom., τι и ἐπί τινι Xen., περί τινος Arph. и ὑπό τινος Plut.)

(φύσας ἐς πῦρ, κεφαλέν πρὸς ἠέλιον Hom.; βέλος εἴς τινα Aesch.)

(ἥρωας Ἀχαιούς Hom.; τὸ τοῦ Ἀριστέως κέρας Thuc.)

πεσόντων πολλῶν ἐτράποντο οἱ Λυδοί Her. — когда многие пали (в бою), лидяне обратились в бегство

(ἀπὸ τείχεος, sc. τινά Hom.)

(χρώματα Plut.)

(ἐπὴ γεωργίας τραπέσθαι Plat.)

(τι ἀπό τινος Aeschin.; ἀπαλλοτριοῦσθαί τινος Polyb.)

(οἰκεῖα Arst.)

(τινὰ ἰχθύσι Hom.; τινὰ ἐς τέν γῆν Her.)

(τὰς ναῦς εἰς τέν γῆν Polyb.)

(τινὰ δίφρου Hom.)

(τινὰ ἕδρας и ἐκ τυραννίδος θρόνων Aesch.)

(δοῦρα πάντα Hom.)

(βιὸν χειρός τινι Hom.)

(πύλας Eur.; θύρας Polyb.)

(τινὰ ἐκ и ἔξω τῆς πόλεως Plat., Arst.; τὸν Μῆδον ἐκ τῆς Ἑλλάδος Plut.)

(θυγατέρα Dem.; γυναῖκα Diod., Plut.)

(τινὰ ἐκ τῶν θεάτρων Dem.)

(ξίφος Eur., Arph.; ὀϊστούς Xen.)

ἐ. δάκρυα Hom. и ἐ. δάκρυ Eur. — проливать слезы

(τέκνον Eur.)

(τινά Soph.)

(ἅλιον ἔπος Hom. и ἔπος τόδε Aesch.; κόμπους κενούς Eur.; ῥῆμά τε καὴ λόγον Plat.; ἀπόκρισιν Polyb.)

(τοὺς θεούς Arph.; πολλοὺς τῶν μύθων Plat.; τὸν νόμον Plut.)

(λόγους Plat., Polyb.; διαβούλιον Polyb.)

(τινὰ πλούτου Eur.)

(τὰς φρένας ὑφ΄ ἡδονῆς Soph.; ὀδόντας Arst.)

(εὔκαρπον Θηβαίων στάχυν Eur.)

(αἱ κυοῦσαι γυναῖκες ἐξέβαλλον ἀνάπηρα Plut.)

(πανταχοῦ φρέατα Plut.)

(ἔστω ἐκβεβλημένη ἥ ΑΒ Arst.)

(ἄλλην εἰς αἶαν Eur.)

(ὅ ποταμὸς κατὰ μέσον ἐκβάλλει Plat.)

(ἥ θάλαττα κυμαίνουσα ἐκβάλλει Arst.)

(ἵππους Her.)

(πεμπώβολα χερσίν, τόξον ἐν χειρί, στεροπέν μετὰ χερσίν Hom.; αἰχμήν Aesch.; διὰ χειρός τι и τινὰ ἐπ΄ ὤμων Soph.; μετὰ χεῖράς τι Thuc.)

ἐπὴ ξυροῦ ἀκμῆς ἔ. Her. — держаться на острие бритвы, т.е. «на волоске»

(οὐρανόν Hes.)

(Ἕκτορος μένος καὴ χεῖρας Hom.)

(τινὰ χειρός или ποδός Hom.; τινὰ μέσον Arph.)

(πέτρης Hom.; ὅπως κισσὸς δρυός Eur.; πείσματος Plat.; χλαμύδος Luc.)

(ἔργου Pind., Plut.; πολέμου Thuc., Plut.)

(δόξης τινὸς περί τινος, med. ἀληθείας Plat.; med. γνώμης τινός и λόγου τινός Thuc.)

(Κιλίκων τῶνδε ἔχονται Ἀρμένιοι οἵδε Her.)

(κυνέην κεφαλῇ, παρδαλέην ὤμοισιν, σὰκος ὤμῳ, εἷμα ἀμφ΄ ὤμοισι, ἵπποι ζυγὸν ἀμφὴς ἔχοντες Hom.; στολέν ἀμφὴ σῶμα Eur.; τὰ ὅπλα Arst.; συκῆ ἔχουσα φύλλα NT.)

(κραδίην καὴ θυμόν Hom.; τὰν βελέων ἀλκὰν χεροῖν Soph.; τέν γῆν Thuc.; ἐπιστήμην Xen., Plat.; τὰ ἐπιτήδεια Arst.; εἴ τις ἔχει ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω NT.)

(κίονες γαῖάν τε καὴ οὐρανὸν ἀμφὴς ἔχουσιν Hom.; τὰ ἐπικείμενα βάρη Arst.)

(ὑψοῦ κάρη Hom.)

(ἥ γυνέ ἔχουσα Her.)

ἔ. τὸ κέρας ἄκρον Thuc. — находиться на крайнем фланге;

(οὐρανόν Hom.; Ὀλύμπια δώματα Hes.; χῶρον Aesch.; τὰ ὄρη Xen.)

(φρένες ἧπαρ ἔχουσι Hom.; ὅ χαλκὸς ἔχει τὸ εἶδος τοῦ ἀνδριάντος Arst.)

(Θήβας Eur.)

ἔ. πατρώϊα ἔργα Hom. — возделывать отцовские поля;

(ἀλόχους καὴ τέκνα Hom.)

ἐν θεοῖσιν ἔ. Hom. — зависеть от воли богов;

(σάρκας τε καὴ ὀστέα ἶνες ἔχουσιν Hom.)

(ἵππους, μῦθον σιγῇ Hom.; στόμα σιγᾷ Eur.)

(ἕξουσιν ἅπαντας Ἀχαιοί Hom.)

(κῦμα, ὀδύνας Hom.)

οὐδέ οἱ ἔγχος ἔχε ἀτρέμας Hom. — копье (в руках) его не оставалось спокойным;

(μάχης Hom., Plut.; τιμωρίης Her.)

(ἄλγεα Hom.; φθόνον Aesch.; θαῦμα Soph.; αἰσχύνην Eur.)

(πικρὰς ὠδῖνας Hom.; ἀγανάκτησιν Thuc.; ἱδρῶτα οὐκ ὀλίγον Luc.; ἔλεον Plut.)

(ἵππους πεδίονδε Hom.; ἅρμα, δίφρον Hes.; τὰς νέας παρὰ τέν ἤπειρον Her.)

(Πύλονδε Hom.; εἰς τέν Ἀργολίδα χώρην Her.)

(ἔρευνάν τινος Soph.)

(τέν κεφαλέν πρὸς τῇ κεφαλῇ τινος Xen.)

(ταῦτα σ΄ ἔχω μόνον προσειπεῖν Soph.)

(οὐκ ἔχων ὅ τι χρέ λέγειν Xen.; τέχνην τινά Hes., Eur., Her., Plat.)

(γνώμην δίκαιαν, στέφανον εὐκλείας Soph.)

(τινί Arst., Dem., πρός τι Plat. и πρός τινα Plut.)

Ὀρφέα ἄνακτα ἔ. Eur. — считать Орфея (своим) учителем;

εὖ ἔ. Hom. и χαλῶς ἔ. Soph., Plat.; — быть в порядке, прекрасно обстоять, процветать;

ἔχε δή μοι τόδε εἰπέ Plat. — так скажи же мне;

ἀμφοτέρων με τούτων ἀποκληΐσας ἔχεις Her. — ты запретил мне доступ к обеим (войне и охоте);

(τὸν λίθον, τέν νηδύν Her.; τὸ δέλτα τοῦ ὀνόματος Plat.; τοὺς ὀδόντας Arst.; ἔπος τινὰ ἐκ τῶν τοῦ Ἡσιόδου Plut.)

(πέπλους ἔνθεν, med. ὀϊστὸν φαρέτρης Hom.; λέβητός τι Pind.)

(ἐν τρισὴν ἡμέραις Εὐροϊκὸν τάλαντον Diod.)

(οἴακας νεώς Eur.)

(τὰ μεγάλα ἱστία Xen.)

(τὰ φορτία Hes.; τὸν σῖτον Thuc., Dem.; τὰ ἀγώγιμα Xen.)

(ὅ κέραμος ἐξαιρεόμενος Her.)

(Μήδειαν ἐκ Κόλχων δόμων Pind.; med.: τέκνα τινί Hom.; τὰ φίλτατα Soph.; ἄνδρα δραπετέν γενόμενον Her.)

(τινὰ τῶν κινδύνων Dem.; τινὰ τοῦ πολέμου Polyb.; τοὺς ἀδικουμένους βίας Plut.)

(τινὸς φόβον Eur. и φόβους Isocr.; med. νεῖκός τινος Eur.)

(λόγοις τὰς διαφοράς Isocr.)

(τὰς ἐμποδίους δόξας Plat.; med. τὸν ἐναντίον λόγον Arst.; ἐξελέσθαι τέν διαβολήν τινος Plat.)

(τὰ παλαιὰ θέσφατα Soph.)

(τι ἐκ τοῦ λέγειν καὴ τοῦ γράφειν Plat.)

(τὰς ἀντιμοιρίας, med. τέν οἰκίαν εἰς ἔκτισιν προικός Dem.)

(τοὺς ἐν τῇ λίμνῃ κατοικημένους Her.)

(θῆρας χθονός Eur.; σφῆκας Xen.)

(οἰκίας καὴ πόλεις Plat.)

(πόλιν Thuc.; χωρίον Dem., Plut.)

(ἐκ τούτων πάντων τούτον τὸν τρόπον Xen.)

(Ἑκαμήδην Νέστορι Hom.)

(κλήρους τοῖς θεοῖς Thuc.)

(τι χερσίν, ἐν и μετὰ χερσίν, χειρὸς ἑλεῖν τινα Hom.)

(λέοντα ἐν βρόχοις Eur.; τοὺς φεύγοντας Lys.; μέγαν ἰχθύν Theocr.)

(πόλιν Hom., Aesch., Her., Thuc.; χώραν Soph.)

ἱκανῶς αἱρήσειν τι Plat. — получить достаточное представление о чем-л.

(στεφάνους Pind.)

αἱ. δίκην или γραφήν Dem., Plut.— выигрывать судебный процесс;

(τινα χαλκῷ или ἔγχεσιν, Ἕκτωρ ἕλε Σχεδίον Hom.)

(τινα Hom.)

(τὰ πονηρὰ ἀνθρώπια Xen.; ὑπὸ χρημάτων αἱρεθῆναι Plut.)

ὅ τί μιν ὅ λόγος αἱρέει Her. — столько, сколько ему заблагорассудится;

τέν γνώμην τινὸς αἱρέεσθαι Her. — присоединяться к чьему-л. мнению;

(ἀχλὺν ἀπ΄ ὀφθαλμῶν Hom.)

(τινά τινος Arph., τινά τι Isocr.)

Ὠρίων΄ ἕλετο Ἠώς Hom. — Эос избрала себе Ориона (в мужья);

(τι πρό τινος Her., Xen., τι ἀντί τινος Xen., Arst., Dem. и τί τινος Soph.)

(τινα, μετά или ἔς τινα Hom.; Ὄλυμπον и ἐς Ὄλυμπον, νῆας и ἐπὴ νῆας, κατὰ λειμῶνα, ποτὴ и ὑπὸ πτόλιν, προτὴ ἄστυ Hom.; γαῖαν Pind.; ἄλσος Aesch., Eur.)

(ποσὴν οὖδας Hom.)

(θεὸν θυέεσσιν Theocr.)

(ἐς χεῖράς τινος Hom.)

(μετὰ κλέος Ἀχαιῶν Hom.)

(φρένας, τινὰ θυμόν или κραδίην Hom.)

δικάζειν ἐς τὸν ἱκνέεται ἔχειν αὐτήν Her. — решать, кому следует жениться на ней (наследнице отцовского имущества);

(χλαίνας Hom.)

(ὀξύην χειρί, sc. τινος Eur.)

(αὐχένα ζυγῷ Eur.; τράχηλον εἰς βρόχον Diod.)

(κόσμον τινὴ τάφῳ Eur.)

(τὸ δέλτα ἀντὴ τοῦ νῦ Plat.; τὰ ὀνόματα εἰς τὸν μέτρον Arst.; ἐντιθεμένου τοῦ κάππα Plut.)

(λογισμὸν καί σκέψιν τῇ τέχνῃ Arph.; τόλμαν εἰς τέν μουσικήν Plat.)

(φόβον τινί Xen.; ἀθυμίαν τινί Plat.; βελτίω τινὰ νοῦν καὴ φρένας Dem.)

(ὀλίγον τινί Arph.; ψωμίσματα τοῖς βρέφεσιν Plut.)

(σῖτον καὴ ὕδωρ καὴ οἶνον Hom.; ὄμμα λαμπρὸν κόραις Eur.; ἥλιος ἐντίθησι τῇ σελήνῃ τὸ λαμπρόν Plut.)

(ἱστία νηΐ Hom.)

ἐ. τινά τινι τιμῇ Hom. — уравнивать кого-л. с кем-л. в славе

(κτήματα Hom.; εἰς πλοῖόν τι Xen.; φορτία εἰς ναῦν Dem.; χρήματα καὴ θεράποντας εἰς τὰς ναῦς Plut.)

(τινὰ λεχέεσσι Hom.)

χόλον ἐ. θυμῷ Hom. — затаить злобу;